IAC Cruise en Sea Battle; Feesten op open zee

Het stond al sinds een van de eerste weken sinds m'n aankomst hier op het programma. De beruchte IAC Cruise en de Sea battle. De IAC Cruise was een cruise van 24uur van Turku naar Stockholm en weer terug met maar 1 doel; Feesten. Voor de meesten was het tweede doel tax-free alcohol inslaan, maar ik had nog een voorraad uit Rusland... De Sea Battle was een meerdaagse cruise waarbij feesten, sightseeing en tax-free alcohol inkopen gecombineerd werd. Voor het sightseeing gedeelte stonden Tallinn en Stockholm op het programma.

Over de IAC cruise valt niet zo heel veel te vertellen, behalve dat er goed gefeest werd. Leuke discotheek op de boot en de drankjes waren goed te betalen. Het feest kwam helaas vrij laat op gang in de discotheek. Dit kwam omdat iedereen een beetje bij z'n hut bleef plakken en daar kleine feestjes gaande waren met tax-free ingekochte biertjes en andere alcoholische dranken. Maar toen het feest eenmaal op gang kwam, toen was het ook een goed feestje! Ik heb me enorm vermaakt en het mooie van feesten op een schip is dat je altijd de 'ruwe zee' de schuld kunt geven als je eventjes je evenwicht verliest tijdens één van je pogingen om te dansen... De hutten zelf waren redelijk krap. De bedden lagen echter heerlijk en de douche was prima. Niet slecht...Zo'n cruiseschip! Erg leuke ervaring!

Op weg in de bus naar Sea battle zaten we met een groep vrienden voorin de bus (boven de chauffeur, soort van dubbeldekker). Een aantal vrienden besloten nog even de oogjes toe te doen, Edwin besloot echter een biertje open te trekken (zo rond 11uur 's ochtends). Mijn keuze licht ik verder niet toe, dat spreekt voor zich ;)

Eenmaal in Helsinki gingen we op de boot richting Tallinn. Dit duurde zo'n twee uurtjes en op de boot hebben we nog wat airhockey gedaan (zo'n tafel waar uit kleine gaatjes lucht komt om het schijfje zo goed als weerstandloos te maken), gaaf spel! Het schijfje vloog af en toe vrij hard van de tafel af, maar er zijn geen doden gevallen.

In Tallinn verwisselden we van boot en vaarden we naar Stockholm.Tijdens het varen konden wij natuurlijk lekker feesten en dat hebben we dan ook gedaan. In deze boot zat de discotheek en de karaokebar in de punt, dus hier schommelde het enorm. Erg grappig iedereen heen en weer te zien gaan en elkaar beet pakken. Aparte manier van feesten. Het was lekker laat geworden en de volgende morgen konden we er weer vroeg uit om de hele dag door Stockholm te lopen.

Lekker banjeren, veel gezien, foto's gemaakt en naar een museum geweest. Dit is een korte samenvatting van de trip in Stockholm. Hier en daar merkte je wat wrijving in de groep (wellicht van het weinig slaap) tijdens beslissingen over te voet gaan of de metro te pakken, maar het was al met al erg gezellig!

's Avonds na ons dagje in Stockholm vaarden we weer terug richting Tallinn. Wat feest betreft was het weer hetzelfde verhaal, alleen nu waren er ook nog een heleboel studenten uit Zweden meegekomen. De feesten waren voller en drukker, geweldig. Dit resulteerde in een nacht van 2 uur slaap, om vervolgens in Tallinn rond te neuzen. Hier kregen we een rondleiding door een jonge gids die best grappig kon vertellen. Na de tour besloten we maar te ontbijten bij de HESBurger. Het was inmiddels alweer ergens in de middag...

In Tallinn was de groep verspreid omdat men verschillende dingen wilde doen, dus we gingen ook verspreid de boot in. Edwin en ik besloten ergens in een soort barretje te zitten. We hadden mooi uitzicht naar voren over open zee, internet en drinken. Heerlijk even rustig op internet rondneuzen en zitten. Als je om je heen keek zag je overal studenten op bankjes, stoelen en op de grond liggen slapen. Moe van het vele feesten, het weinige slaap en de afgelegte kilometers in 2 mooie steden.

Sea battle overleven: Check!

Rusland: short skirts and high heels

Weer eens een update uit Finland!

Een paar weekjes geleden zat ik in Rusland! Veel van mijn vrienden waren al eerder naar St. Petersburg gegaan, maar op dat tijdstip kon ik niet. Gelukkig was er nog iemand die op dat tijdstip niet in de gelegenheid was om te gaan, dus ik ging samen met haar (Christine) via een reisorganisatie naar St. Petersburg.

We zouden vertrekken om 7:00 donderdag ochtend in Helsinki. Dat betekende dat wij om 5:00 de bus moesten hebben in Turku. We hadden twijfels om wel of niet te gaan slapen in de nacht van woensdag op donderdag. Uiteindelijk hebben we democratisch (unaniem) besloten de nacht door te trekken. Lekker gefeest met wat vrienden en rond een uur of3 gingen we naar onze kamers om even op te frissen en richting busstation te lopen. In de bus naar Helsinki was ik redelijk wakker en ik had er zin in! Helaas ging het in Helsinki een beetje mis. Het was glad, de bus had wat vertraging en we kwamen te laat bij de bus naar St.Petersburg aan. Sterker nog; we waren de laatste...Sorry mensen ;)

De bustrip naar St.Petersburg duurde zo'n 11uur. De eerste paar uurtjes van de reis had men ‘gereserveerd' om te slapen, daarna werd er een film gedraaid. Ik heb vrij weinig van de film meegekregen aangezien mijn ogen redelijk zwaar waren geworden en ik het nodig vond om ze eens goed van de binnenkant te bekijken. Dat heb ik ook veel gedaan in de bus! Veel korte periodes slaap van een half uurtje...De reis ging dan ook lekker snel.

Donderdagavond kwamen we aan in St.Petersburg en we checkten in in het hotel. Het was een mooi hotel, mooie kamer en een supermarkt ernaast. Daar hebben we later op de avond (supermarkt = 24uur open) maar een fles wijn gekocht om ons tripje St. Petersburg in te luiden. Maar eerst gingen we op zoek naar een restaurant om te eten. Na een tour door de stad zonder enige kaart kwamen we op een gegeven moment een mooi restaurant tegen en besloten we daar te eten. Na het eten was het al een uur of 23:00 en we waren beiden moe. Toch konden we het eenmaal terug in het hotel niet laten om de fles wijn open te trekken en nog een goede slaapmuts te nemen. Dat hebben we dan ook gedaan.

De volgende ochtend was het vroeg opstaan en ik moet bekennen dat ik niet meer capabel ben om de verdere St. Petersburg trip in chronologische volgorde te vertellen. We hebben in ieder geval op vrijdag enorm veel door de stad heen gebanjerd en hier en daar wat foto's gemaakt. Ook zijn we naar de Hermitage (een van 's werelds grootste musea) geweest. 's Avonds hadden we een limo tour. Dat hield in; 2 uur lang door de stad cruisen met een limo en champagne drinken. Een prima begin van ons avondje uit!

We lieten ons afzetten voor een club die ons aanbevolen werd. Eenmaal binnen werd er continu steengoede muziek gedraaid en we gingen goed los. De Russische vrouwen spraken geen woord Engels en ze waren, zoals het reisboekje al vermeldde, erg feministisch gekleed;) (De titel licht het al iets toe..) Iets wat mijn ogen niet erg vonden... Verder gebeurden er nog bizarre dingen in de club die ik wellicht een keer in een gesprek wil toelichten voor de geïnteresseerden ;)

De volgende dag zijn we nog naar het zwanenmeer geweest, de wereldberoemde balletvoorstelling. Christine wilde daar graag heen, maar achteraf had ik geen spijt dat ik meegegaan ben. Het was mooi om te zien en de muziek klonk erg goed. Al met al was het nog best indrukwekkend en ik heb een prima avond gehad! Verder hebben we nog een tour door de stad met een gids gedaan en nog een speciale tour over de tweede wereldoorlog (daar wilde ik graag heen). De tour over de tweede wereldoorlog vond ik erg interessant en we zijn nog in een museum geweest met allemaal spullen uit de oorlog.

Zondagochtend was het alweer tijd om terug te gaan. De busreis zelf was niet zo spannend, het tax-free inkopen op de grens was dan natuurlijk wel weer leuk. Oh ja, ik heb op de terugweg het smerigste toilet in m'n hele leven gespot, maar dat heeft geen verdere toelichting nodig en dat wens ik zo snel mogelijk weer te vergeten!

Afgelopen 2 weken ben ik 2 keer op een cruise geweest; die licht ik later weer toe. Nu is het tijd voor huiswerk! Say what?! Tsjah... moet ook gebeuren...

Turku: birthdayboy abroad, m'n moeder en zusje op bezoek, bijna dakloos, sauna's en tentamens

Jaaaaa, weer een update uit Finland. Dat is alweer een tijdje geleden!
Allereerst mijn verjaardag. Maandag 19 oktober was ik jarig en het was een leuke ervaring om dit in het buitenland met internationale mensen te vieren. Maar het was ook leuk om weer wat smsjes, mailtjes en krabbels uit Nederland te ontvangen! De dag zelf was niet zo heel bijzonder. Eerst les gehad en daarna met wat vrienden (ik had hulp nodig met sjouwen) naar de Lidl geweest om wat inkopen te doen voor m'n verjaardagsfeestje.
Ik had een leuk feestje gepland in de keuken van mijn gebouw. Op de meeste verjaardagfeestjes nam iedereen z'n eigen drank mee, ik wilde het eventjes wat anders. Ik wilde ervoor zorgen dat er genoeg drank in huis was en heb desondanks de aardige hoeveelheid aanwezige drank aangegeven dat meegenomen drank gewaardeerd werd 'No gifts, just booze!' Kost wat, maar dan heb je ook wat! Via Facebook (een soort internationale Hyves voor de mensen die het niet kennen), had ik behoorlijk wat mensen uit Turku uitgenodigd en het werd dan ook goed druk in de gezamenlijke keuken. De 3 Nederlandse heren waarmee ik het meest optrek hadden met een paar Duitse dames en heren een pot gemaakt en daarvan hebben ze een frituurpan gekocht. Ook hebben ze Frikadellen laten nvliegen en kreeg ik een jerrycannetje olie voor in de pan. Die avond, hebben we lekkere snacks bij de drankjes gehad!
Het werd een enorm gezellige avond, waarbij de 'bro/chick ratio' (- The bro code, by Barney Stinson)' mysterieus goed was. Ietswat meer vrouwen dan mannen... Iedereen had goed gedronken en ik heb nog een paar dagen erna hier en daar nog complimenten gehad van het ‘oh zo geslaagde feestje'. Het was dan ook geslaagd en verschrikkelijk leuk om het hier te vieren!

Wat foto's voor een impressie staan in de map 'verjaardag'.

Verder zijn m'n moeder en zusje langs gekomen in Turku. Ik heb ze gehaald van het vliegveld in Helsinki. Mam had een auto gehuurd dus ik mocht terug rijden van Helsinki naar Turku. Het was erg leuk om m'n moeder en zusje weer te zien en het was erg leuk om weer eens te rijden.
Toen we aankwamen in Turku gingen we inchecken in het hotel en liet ik even student village zien. Ook heb ik wat vrienden voorgesteld en voordat we het doorhadden was het alweer tijd om te eten. We hebben lekker gegeten in een tapasbar in Turku. De volgende dag stond Rauma op het programma. Ik had van verschillende mensen gehoord dat het een erg mooi en toeristisch dorpje is en het is niet heel ver weg van Turku. Bij aankomst had Rauma een triest en lege aanblik. Het was er verlaten en niet zo heel denderend. Het enige grappige wat we gezien hebben was een lekke opblaaspop, en dat was het wel zo'n beetje. Gelukkig was er een leuk tentje die we met de Tom Tom gevonden hebben waar we lekker wat konden drinken. Al het vlees dat voorbij kwam (helaas voor andere mensen bestemd) zag er zo lekker uit, dat we ons niet konden beheersen om ook iets kleins te nemen. Toen stond de rit terug op het programma en hebben we gegeten bij de HESburger.
De maandag moest ik gewoon naar school en zijn mam en Fab wezen shoppen. Ik vergezelde ze aan het eind van de middag. 's Avonds zijn we wezen uit eten in een soort steakhouse en dat was erg goed. Daarna zijn we wezen bowlen en dat begon aardig goed! Ik begon met een strike en wat spares en mam en fab gooiden ook hoge getallen. We eindigden allen boven de 100 en tussen de nummer 1-2-3 zaten elke keer 4 punten.
De laatste dag dat ze hier waren had ik ‘vrij genomen' van school (docent vond het prima, ze zijn hier heel makkelijk met exchange students) en zijn we naar Helsinki gegaan om wederom te shoppen. Helsinki is een mooie stad en we hebben dan ook veel rondgelopen. Uiteindelijk hebben Fabienne en ik nog wat gekocht (ik heb nieuwe schoenen) en mam heeft helemaal niks gekocht! Mam?!
Na het shoppen reden we naar het vliegveld en gingen mam en Fabienne terug naar NL.

In de week erna werd er een ‘alcoholic dinner' georganiseerd door 2 Italiaanse meiden van de 2e verdieping. Ze hadden echt IEDEREEN uitgenodigd en het zou het grootste feest op student village ooit worden. Dat is het ook geworden. Het feest werd verspreid over de 3 keukens in het gebouw. Er was muziek, veel eten, veel drank en veel mensen. Helaas was er ook veel lawaai, wat niet gewaardeerd werd door mensen in naastgelegen gebouwen. Klaarblijkelijk is er 2 keer politie langs geweest,die ik overigens niet gezien heb, wegens geluidsoverlast. De volgende dag lag er een brief in iedereen z'n brievenbus van partybuilding 12A met de aanhef: 'TYS is going to cancel the leases of all tentants in house 12A, because of the disturbance'. (TYS is de naam van de organisatie die 'student village' beheert)Dat Finnen redelijk direct waren dat wist ik al, maar dit was redelijk extreem. Ik hoorde de brief de grond raken in m'n gang en ergens had ik al een vermoede..Maar toen ik het las...Ik schrok me kapot en er schoten al allerlei doomscenario's door m'n hoofd, maar 2 regels verder stond dat alle bewoners van 12A aanwezig moesten zijn op een meeting in TYS office. Daar kregen we een donderpreek over het organiseren van feestjes in gezamenlijke ruimtes. Moraal van het verhaal was geen feestjes meer in 12A. Ik ben gelukkig niet dakloos

Verder zijn we voor het eerst op het studentencomplex in de sauna geweest. Met de 3 andere Nederlandse heren hadden we een uurtje sauna gereserveerd. We hadden lekker wat biertjes mee en zaten lekker te bakken en te drinken in de sauna. Prima te doen! Geert was echter al in een sauna geweest met z'n Finse vriendin (als ik het zo mag noemen) en die Finnen blijken liters water op de kolen te gooien. Geert begon al druk te scheppen en binnen no-time was er al een hele emmer water doorheen. Lekker warm hoor! Op een gegeven moment begon 1 van de heren over de geurtjes die normaal in dat water zitten en begon ik me af te vragen hoe het zou ruiken als je bier over de kolen gooit. Uiteindelijk gooide iemand (ik ben even vergeten wie) bier over de kolen en dit resulteert in de volgende tip: Niet doen. Het ruikt naar aangebrande boterhammen in een broodrooster. Echt smerig! Daarna is er nog een emmer of 5 over de kolen gegaan en waren we allemaal lekker slaperig na de saunasessie.

Inmiddels heb ik ook m'n eerste tentamens achter de rug. We hebben de afgelopen weken best veel stof voor onze kiezen gehad. De tentamens bestonden maar uit 3-4 open vragen, wat ik redelijk vreemd vind gezien de hoeveelheid stof. Als je net die bepaalde stof niet kent die in de 3-4 vragen gesteld worden ben je gewoon het haasje. Gelukkig wist ik bij beide tentamens het hopelijk goede antwoord op de meeste vragen. Ik heb er een goed gevoel over dus ik denk ze gehaald te hebben.
Verder ben ik afgelopen dagen naar St.Petersburg geweest. De stad is erg gaaf en ik heb het erg leuk gehad, maar die update komt later. Ik ben voor nu wel even klaar met typen.

Lapland, Bomen schudden en 'yellow snow'

Het begon verkeerd. Een feestje in club Marilyn met het thema 'oktoberfest'. Dat was mijn afgelopen donderdagavond/nacht/ochtend. Ondanks dat het overgrote deel van m'n vriendengroep naar St.Petersburg was, besloot ik toch te gaan met Christine. Ook zij ging niet naar St. Petersburg en aangezien ze oktoberfest gemist heeft in Duitsland, moesten we dat maar eens inhalen. Het personeel was gekleed in Lederhosen, de pullen waren lekker groot (dat scheelt aanzienlijk in lopen) en de muziek was lekker slecht. Heerlijk! Natuurlijk lag ik laat in bed en heb ik vrijdag behoorlijk lang uitgeslapen. Iets wat niet handig is als je die avond in een trein wil slapen.

Vrijdagavond kwam m'n vader aan in Turku. Op het programma stond een tripje naar Kolari. Het meest noorderlijke station in Finland, een aardig stuk boven de poolcirkel. De planning was vrijdagavond weg, zaterdagochtend aankomst, zondagavond terug en maandagavond weer aankomst in Turku. Gekkenwerk, volgens menig persoon. Mijn vader en ik zijn gek genoeg is gebleken.

Het was namelijk fantastisch! Met de trein naar Tampere om vervolgens in een slaapkabine te stappen vanaf Tampere naar Kolari. Tien uur lang in een slaapcabine lijkt wellicht lang, maar als je lekker een filmpje kunt kijken met de oude;) onder het genot van een biertje en versnapering en lekker bij kunt praten over de afgelopen maand, en ook nog eens comfortabel kunt liggen in een bed, dan gaat de tijd behoorlijk snel.

Echter lag ik op de heenweg klaar wakker in de slaapkabine omdat ik overdag al te veel had geslapen. Pa had ook niet echt super geslapen. Eenmaal aangekomen in Kolari liepen we naar ons hotel. Ik had al bedacht dat we zouden inchecken en vervolgens zouden uitzoeken wat we konden gaan doen. We kwamen al snel tot de conclusie dat er niet zoveel te doen was. Understatement.. Er was gewoon NIKS te doen!

We hebben de zaterdag een heel stuk gelopen en genoten van de sneeuw, het mooie weer en de mooie omgeving. Ook hebben we een nieuwe sport uitgevonden namelijk boomschudden. Hier staan wat leuke foto's in het lapland mapje (helaas lukt het me om een vage reden nog niet om die foto's in het verhaal te krijgen). Pa was het gelukt om een goede boom uit te zoeken en mij was het gelukt om hier een goede foto van te nemen. Spectaculair! Tsja, je moet toch wat in een gebied waar niks te doen is;)

Op een gegeven moment besloten we terug te lopen en kwamen we langs ener van een pizza tent. Hier hebben we onze maagjes gevuld met een pizza. Toen we terug kwamen in het hotel was het alweer 's avonds. We hadden nog niet echt honger en hebben dan ook geen maaltijd besteld. Lekker de sauna in gedoken en rond 22;30 lagen we in bed, kapot.

De zondag wilden we met een bus naar een naastgelegen skigebied (in ieder geval een wat meer toeristisch gebied) gaan. Echter kwamen de bustijden (dat ding rijdt 1 keer heen, 1 keer terug) niet uit met de tijd van onze trein. Het werd allemaal te krap... Dus besloten we het maar niet te doen en het weer op het lopen te zetten. We waren in ons fanatisme vroeg opgestaan om lekker te genieten van de dag. Het was echter KOUD. Mijn voeten vroren eraf en ik was niet echt te genieten. Gelukkig was de temperatuur al wat aan het stijgen en na een tijd lopen had ik nergens last meer van. Tijdens het lopen hebben we nog wat bomen geschud, dingen in de sneeuw geschreven en gele sneeuw gemaakt. Leuk om te doen!

Ook zijn we een gaaf bord tegen gekomen met een waarschuwing voor rendieren. Helaas hebben we ze niet gespot en dus vroeg pa, eenmaal terug gekomen in het hotel, maar om een rendier op z'n bord. 'We didn't see any raindeer, so now we want to eat one'. Het vrouwtje keek ons wat raar aan, maar ze bleken rendier vlees te hebben. Het vlees was erg lekker.

Na het eten gingen we richting de trein om weer naar Turku af te reizen. In de trein hebben we weer een filmpje gekeken onder het genot van een drankje en de nodige versnaperingen. Vervolgens nog veel gekletst om daarna maar te gaan slapen. De terugweg heb ik het overgrote deel van de reis geslapen. De bedden in de slaaptrein lagen beter dan het bed in Student Village.Ja, een goede ervaring die slaaptrein.

Rond 6uur moesten we overstappen in Tampere op de normale trein. Tijdens de overstap hadden we nog tijd om ontbijt te fixen op het station. In de trein hebben we gewoon nog lekker doorgeslapen. Toen we aangekomen waren in Turku waren we beiden redelijk kapot. Pa moest echter nog een stukje en ik ben nog steeds benieuwd hoe hij 's avonds thuis aankwam... Binnenkort maar eens even bellen;)

Kort samengevat; de trip was super! Wie maakt er nou zo'n lange debiele trip naar Lapland met z'n vader? WIe is er ooit zo noordelijk geweest? Wie heeft er bomen geschud en gele sneeuw gemaakt in Kolari? Wie heeft er rendier gegeten? Pa en ik. Ondanks dat we geen spectaculaire dingen daar gedaan hebben blijft deze trip nog lang in ons geheugen.

Turku, Wat voelde ik me ziek...

Wekelijkse update: Niks.

ZIEK ZIEK ZIEK. Het was echt ziekelijk hoe ziek ik was de afgelopen week. En het ziek zijn duurde ook ziekelijk lang. Normaal ben je een paar daagjes wat minder fit, maar ik was gewoon een complete week doodziek. Ik ben jaren lang niet ziek geweest en ineens moet ik in Finland ziek worden? Hoe ziek is dat?!

Verder waren er afgelopen week in Turku twee ziekelijk goede feesten heb ik begrepen. Die heb ik maar aan me voorbij laten gaan. En ik moet wel heel ziek zijn geweest, wilde ik die feesten aan mij voorbij laten gaan. Ik was dan ook goed ziek. De lijst met symptonen voor de mexicaanse griep zag er bij mij uit als een checklist. Ik had ALLES bij elkaar. ZIEKELIJK!

Gelukkig was ik vandaag weer beter en zat ik niet meer in de put.

Ik voelde me vandaag als een klein kind die weer naar buiten mocht om weer van de glijbaan te gaan

Maar ondertussen heb ik het altijd geweten; Na regen komt zonneschijn

Yes! Ik ben weer beter (zo goed als). Komende week maar weer goed genieten van al het moois hier ;)

Turku, Gekke zondagen en de Finse griep

Vorigeweek zondag was het fantastisch weer en besloten Edwin, Geert en ik te gaan fietsen richting een eiland van Turku. Dit eiland is verbonden met het vast land d.m.v. een brug. Een nep-eiland als je het mij vraagt, maar het mooie van zo'n brug is dat je er heel makkelijk kunt komen met de fiets. En dat was precies ons plan.

We hadden er al een aantal kilometers op zitten maar we waren nog steeds niet DE brug tegen gekomen. We fietsten al in een redelijk afgelegen en bebost gebied. Het was er best mooi en op een gegeven moment stond er een bushokje. De bushokjes in Turku hebben altijd een kaart incl. rood rondje 'you are here'. Net als alle andere bushokjes ontbrak het dit bushokje niet aan de kaart, maar wel aan het rode stipje. We waren misschien ietswat verdwaald, maar wellicht nog op de goede route en het was er mooi dus ' wie döt mij wat vandage'!

Op een gegeven moment hield het fietspad op en Edwin besloot gewoon over de normale weg door te fietsen. Ik vond het verdacht veel op een militair terrein lijken en had al m'n twijfels, maar ach...'k heb de banden vol met wind ' . Geert en ik volgden.Op een gegeven moment zagen we een groot gebouw met een aantal kanonnen ervoor. 'Maak foto's Maaik! Het is een museum!'.. Al die kanonnen, het einde van het fietspad, een groot hek in de verte zette mij aan het denken. Ik wil waarschijnlijk niet ontdekken hoe Finse mentaliteit is met betrekking tot de omgang van spionnen, dus ik besloot geen foto's te maken en kon ik Geert al bijna van de kanonnen plukken. Niet veel verder kwamen we een man van de MP tegen dus ik besloot deze man maar aan te spreken en ons, naja in ieder geval mezelf, van de twijfels af te helpen. De man zei heel vriendelijk 'you have to leave!'. Geert en ik riepen naar Edwin, die de MP al lang gepasseerd was en al bijna bij het hek van Area 52 aangekomen was, dat 'ie terug moest komen. Eenmaal terug gefietst naar de plaats waar het fietspad ophield, zagen we een inmens groot geel bord waarop in 4 talen stond vermeld dat je er niet mocht komen zonder toestemming . Dit bord was ons allen compleet ontgaan. Over een bord voor je kop hebben gesproken....

Gelukkig hebben we later het eiland gevonden en het was er erg mooi. We hebben er lekker rondgefietst en hier en daar een foto gemaakt als echte toeristen. Jup, er staat weer nieuw beeldmateriaal tussen (incl. het gele bord).

De lessen op school zijn nu echt van start gegaan. De schoolweken zijn nog steeds niet erg zwaar en gelukkig is er genoeg tijd over voor de belangrijke zaken. Nee hoor, ik heb hier zowaar huiswerk! Al is dat ook (nog?) niet erg moeilijk. Maargoed, de belangrijke zaken...

Donderdagavond waren we door 3 klagenootjes uitgenodigd om naar hun appartement te komen voor een pre-party. Mijn lichaam vertelde me al een beetje dat dit niet verstandig was. Ik was de dagen ervoor al een beetje moe, kreeg al pijn in m'n keel en begon te snotteren. Maar helaas, ik kon de uitnodiging van 3 Poolse dames toch niet weigeren? Studeren in het buitenland betekend het beleven en opdoen van internationale ervaringen.En dan heb ik het over de Poolse wodka! Het vloeide rijkelijk en het was erg gezellig. Later besloten we de avond voort te zetten in één van de discotheken van Turku. Fantastische avond gehad en rond een uur of 4 lag ik in bed.

Om 8 uur ging de wekker, 9 uur college. Ik zat er prima bij en voelde me gezien de omstandigheden best goed. De docent merkte direct het ontbreken van de dames uit Polen en vroeg of we op ze moesten wachten of niet, waarop Arie met een evil glimlach legendarisch uitsprak: 'We were with them yesterday night, and I think we don't have to wait..' Ik lag in een deuk! Het college ging prima en daarna gingen we lunchen. Na de lunch gingen we naar huis en ik besloot nog wat slaap te pakken want ik voelde me inmiddels aardig beroerd. Na 2 uur slaap werd ik bezweet wakker. Ik besloot te douchen en na de douche had ik het koud/warm/koud/warm koortsachtige gevoel. De rest van de vrijdag ben ik niet meer weggeweest omdat ik te beroerd was en ook de zaterdag ben ik thuis gebleven. Op zaterdagavond waren we uitgenodigd om te komen grillen en ik ben er ook heen gegaan. Maar ik ben weer vroeg naar huis gegaan om verder te zieken. Weet-ik-veel hoeveel jaar niet ziek geweest, krijg je de Finse griep in Finland! Wie verzint het?

Vandaag was het weer super mooi weer en het is de hele dag feest in Turku. We zijn vanmiddag naar de stad gefietst en hebben rond gekeken. Het lijkt een beetje op het koninginnedag in Nederland. Bij de rivier hoorden we racegeluiden en we besloten daar te kijken.. Daar waren hele kleine bootjes met een mannetje erin aan het racen. Het zag er best grappig uit. Niet veel later viel er van het bankje naast ons een man op de grond die een soort epileptische aanval had. Het zag er echt slecht uit en gelukkig waren er binnen no-time mensen bij die de man hielpen. Gelukkig, want ik had geen idee wat ik had moeten doen. Binnen 5 minuten was er een ambulance en zaten wij nog steeds verbaasd op dat bankje. Alweer een gekke zondag...

De avond wordt afgesloten met vuurwerk, waar ik zo heenga...

Op de fiets van piet van pa...

YEAH! Eindelijk ben ik er in geslaagd om een goedkope fiets te bemachtigen. Na 2 mislukte pogingen waarvan 1 poging een hele zaterdag duurde, lukte het me afgelopen dinsdag wel! Ik had geluk. Bij de fietsenmaker stond één gebruikte fiets en die stond er pas net. Het is 'a brilliant piece of engineering' met o.a. 2 wielen, een zadel en een stuur. De banden zijn breed evenals de spatborden (doh...logisch), het stuur, het zadel en alle stangen. De Harley Davidson onder de fietsen met 3 naafversnellingen stond voor €35,- in de showroom en staat dus nu voor mijn deur. Sinds de aankoop fiets ik lekker door het tot zover zonnige Turku.

De week bevatte verder nog wat lesdagen die (nog) niet heel veel voorstelden. Voornamelijk een inhoudelijke introductie op de vakken die we gaan krijgen en hier en daar de eerste echt les. Al met al klonken de meeste vakken interessant. Verder was het de week van de 'exchange student party'. Een feestje waar alle exchange students aanwezig waren. Dit feestje was zeer geslaagd. Vanwege dit feestje waren de universiteiten een dag vrij. Heerlijk!

Ook was er één van de Duitse dames (waarmee we inmiddels een leuke vriendgroep vormen) jarig en dit resulteerde in een goed feestje in de keuken van gewouw 12A. Het gebouw der gebouwen waar over een maand mijn verjaardag gevierd zal worden. Dit feestje duurde wat langer dan ik dacht en de volgende dag hadden we om 8:15 les. Ik had nog redelijk goed geslapen, maar de anderen waren er wat minder aan toe. Keurig zaten we om 8:15 in de les. Het blok dat de docente ging geven bestond uit 2 vakken, waarvan wij er slechts 1 hoefden te volgen. Tot in week 43.....Fijn! Ik kon er nog wel om lachen, Edwin was de hele dag chagerijnig omdat ie voor niks z'n bed uit was gekomen.

Oh ja! We zijn ook nog met de trein richting Tampere gereisd om daar onze Nederlandse voetbalvrouwen aan te moedigen tegen Engeland (Zie foto's). Arie en ik gingen met de trein, Edmin en Geert met de bus (zij hadden al 2 buskaarten gekocht terwijl de trein ruim een uur korter was). In de trein grapte ik tegen Arie 'stel je voor dat ze de kaartjes vergeten zijn'. Dit kon natuurlijk niet het geval zijn... Wij waren eerder in Tampere en besloten even rond te kijken en het busstation te zoeken. Edwin en Geert besloten op het treinstation uit te stappen en dus liepen we elkaar even mis. Meteen toen ik ze zag grapte ik weer over de voetbalkaartjes en ik zag Edwin naar al z'n zakken grijpen. Lekker flauw: Bijna alle dan... Hij had ze in de bus laten liggen. Wij liepen snel naar de bushalte en gelukkig moest de bus nog aankomen. Daar lagen de kaartjes nog keurig in. Eerlijke mensen, die finnen...

Eenmaal in het stadion met onze rood/roze achtige bloesjes die in de winkel toch echt oranje leken (ik ben blijkbaar niet de enige die wat kleurenblind is;)..), zat de sfeer er gelijk goed in. Er was ener van een oranje feest komitee waarvan we vlaggen kregen om het oranje vak nog wat meer oranje te maken. Fanatiek gezongen en hard gejuigd, maar het mocht niet baten. De Engelsen waren gewoon beter die overigens in de finale afgedroogd zijn door de Duitsers..

Nu kijk ik uit naar een weekend die vol staat met niks. Bijna niks dan, want hij staat sowieso vol met gezelligheid. De locatie is alleen nog onbekend....

Turku, een combinatie van universiteit en uitgaan.

Zo, inmiddels is de eerste 'schoolweek' voorbij en zit ik nu tegen het weekend aan.

Eergister heb ik voor het eerst leven gespot in mijn flatgebouw. Het was iemand die op weg was naar de gezamelijke keuken op de tweede verdieping. Iedereen gaat altijd naar de keuken van gebouw 3A omdat het daar altijd gezellig is, eergister bleek dat het in mijn gebouw ook kan! Eenmaal boven mocht ik mee eten en heb ik veel mensen ontmoet, waaronder 3 leukeduitse dames waarmee we opstap zijn gegaan.

Gister hadden we een tweede oriëntatiedag in een ander gebouw. Een splinternieuw gebouw en het was van binnen verschrikkelijk mooi. We begonnen in een gigantische collegezaal met wederom enorm lekkere stoeltjes en super vette tafeltjes (we hebben van de tafeltjes maar een kort filmpje gemaakt)... Echt, als iemand van de HU dit leest; beenruimte en zachte stoelenin collegezalenzijn echt lekker! Oh ja, doe er gelijk bekerhouders bij...

Tijdens de oriëntatiedag werd er een hoop verteld over de school, de campus en over Finland. Ook moest iedereen zich kort introduceren met zijn/haar naam, land, en hetgene dat hij/zij mist of zo leuk vind aan zijn/haar land. De Duitsers missen hun Duitse bier en oktoberfest gaan ze missen. De Fransen missen het lekkere Franse eten en de wijn en de Nederlanders missen het Nederlandse bier, de frikandellen speciaal en de watersport. Verder kregen we een citytour, we reden met de bus door de stad en er werd van alles over de stad verteld door een man die er kennelijk nogal wat vanaf wist... Ik vondde toer door de stad erginteressant. Eenmaal terug op de uni kregenwe avondeten. Na het avond eten zijn we naar huis gegaan. Daar was een korte pre-party in de keuken van 3A om vervolgens met een hele groep voornamelijk Duitse dames en Nederlandse heren uit te gaan.

Het uitgaan was zeer gezellig en geslaagd. Arie en ik waren met 4 Duitse meiden overgebleven (Geert en Edwin fietsen inmiddels het hele land af) en hadden een taxi genomen richting de campus. Daar zeiden we elkaar internationaal welterusten en ik stapte in bed. Een paar uurtjes later ging de wekker omdat we naar een oriëntatiedag moesten (alweer? -Ja, alweer).

De man die dat moest geven was ziek en we kregen een kort verhaaltje van een vervanger en binnen 15 minuten waren we weer op weg naar huis. Vanmiddag heb ik dan nog maar even geslapen, zodat ik er vanavond weer tegenaan kan.

Nog wat feitjes over Turku/Finland:

- Mensen zijn heel strikt en houden zich aan de regels. Door rood lopen als er niks aankomt doen ze niet.

- Finnen zijn een goede host en erg vriendelijk. Dat heeft Emmi ook bewezen

- Finnen kunnen over het algemeen zeer goed Engels

- Finnen roken veel en drinken veel koffie

- Finnen gaan 's avonds al vroeg uit. De finse manier(is mij verteld door een zeer aantrekkelijke Finse) van uitgaan is: thuis met vrienden rond 20.00 beginnen met biertjes, rond 21:00 met sterke / mixed drank om vervolgens rond 22;00 te vertrekken en zo rond 23;00 aan de shotjes. Tegen 0:00 zijn ze dronken...

- EK vrouwenvoetbal is in Finland. (Als Nederland en Duitsland in de finale staan, gaan we met deDuitse dames naar Helsinki voor de finale.)

Tot zover mijn verhaal, er staat ook wat nieuw beeldmateriaal op..

Näkemiin, Maaik