Vorigeweek zondag was het fantastisch weer en besloten Edwin, Geert en ik te gaan fietsen richting een eiland van Turku. Dit eiland is verbonden met het vast land d.m.v. een brug. Een nep-eiland als je het mij vraagt, maar het mooie van zo'n brug is dat je er heel makkelijk kunt komen met de fiets. En dat was precies ons plan.

We hadden er al een aantal kilometers op zitten maar we waren nog steeds niet DE brug tegen gekomen. We fietsten al in een redelijk afgelegen en bebost gebied. Het was er best mooi en op een gegeven moment stond er een bushokje. De bushokjes in Turku hebben altijd een kaart incl. rood rondje 'you are here'. Net als alle andere bushokjes ontbrak het dit bushokje niet aan de kaart, maar wel aan het rode stipje. We waren misschien ietswat verdwaald, maar wellicht nog op de goede route en het was er mooi dus ' wie döt mij wat vandage'!

Op een gegeven moment hield het fietspad op en Edwin besloot gewoon over de normale weg door te fietsen. Ik vond het verdacht veel op een militair terrein lijken en had al m'n twijfels, maar ach...'k heb de banden vol met wind ' . Geert en ik volgden.Op een gegeven moment zagen we een groot gebouw met een aantal kanonnen ervoor. 'Maak foto's Maaik! Het is een museum!'.. Al die kanonnen, het einde van het fietspad, een groot hek in de verte zette mij aan het denken. Ik wil waarschijnlijk niet ontdekken hoe Finse mentaliteit is met betrekking tot de omgang van spionnen, dus ik besloot geen foto's te maken en kon ik Geert al bijna van de kanonnen plukken. Niet veel verder kwamen we een man van de MP tegen dus ik besloot deze man maar aan te spreken en ons, naja in ieder geval mezelf, van de twijfels af te helpen. De man zei heel vriendelijk 'you have to leave!'. Geert en ik riepen naar Edwin, die de MP al lang gepasseerd was en al bijna bij het hek van Area 52 aangekomen was, dat 'ie terug moest komen. Eenmaal terug gefietst naar de plaats waar het fietspad ophield, zagen we een inmens groot geel bord waarop in 4 talen stond vermeld dat je er niet mocht komen zonder toestemming . Dit bord was ons allen compleet ontgaan. Over een bord voor je kop hebben gesproken....

Gelukkig hebben we later het eiland gevonden en het was er erg mooi. We hebben er lekker rondgefietst en hier en daar een foto gemaakt als echte toeristen. Jup, er staat weer nieuw beeldmateriaal tussen (incl. het gele bord).

De lessen op school zijn nu echt van start gegaan. De schoolweken zijn nog steeds niet erg zwaar en gelukkig is er genoeg tijd over voor de belangrijke zaken. Nee hoor, ik heb hier zowaar huiswerk! Al is dat ook (nog?) niet erg moeilijk. Maargoed, de belangrijke zaken...

Donderdagavond waren we door 3 klagenootjes uitgenodigd om naar hun appartement te komen voor een pre-party. Mijn lichaam vertelde me al een beetje dat dit niet verstandig was. Ik was de dagen ervoor al een beetje moe, kreeg al pijn in m'n keel en begon te snotteren. Maar helaas, ik kon de uitnodiging van 3 Poolse dames toch niet weigeren? Studeren in het buitenland betekend het beleven en opdoen van internationale ervaringen.En dan heb ik het over de Poolse wodka! Het vloeide rijkelijk en het was erg gezellig. Later besloten we de avond voort te zetten in één van de discotheken van Turku. Fantastische avond gehad en rond een uur of 4 lag ik in bed.

Om 8 uur ging de wekker, 9 uur college. Ik zat er prima bij en voelde me gezien de omstandigheden best goed. De docent merkte direct het ontbreken van de dames uit Polen en vroeg of we op ze moesten wachten of niet, waarop Arie met een evil glimlach legendarisch uitsprak: 'We were with them yesterday night, and I think we don't have to wait..' Ik lag in een deuk! Het college ging prima en daarna gingen we lunchen. Na de lunch gingen we naar huis en ik besloot nog wat slaap te pakken want ik voelde me inmiddels aardig beroerd. Na 2 uur slaap werd ik bezweet wakker. Ik besloot te douchen en na de douche had ik het koud/warm/koud/warm koortsachtige gevoel. De rest van de vrijdag ben ik niet meer weggeweest omdat ik te beroerd was en ook de zaterdag ben ik thuis gebleven. Op zaterdagavond waren we uitgenodigd om te komen grillen en ik ben er ook heen gegaan. Maar ik ben weer vroeg naar huis gegaan om verder te zieken. Weet-ik-veel hoeveel jaar niet ziek geweest, krijg je de Finse griep in Finland! Wie verzint het?

Vandaag was het weer super mooi weer en het is de hele dag feest in Turku. We zijn vanmiddag naar de stad gefietst en hebben rond gekeken. Het lijkt een beetje op het koninginnedag in Nederland. Bij de rivier hoorden we racegeluiden en we besloten daar te kijken.. Daar waren hele kleine bootjes met een mannetje erin aan het racen. Het zag er best grappig uit. Niet veel later viel er van het bankje naast ons een man op de grond die een soort epileptische aanval had. Het zag er echt slecht uit en gelukkig waren er binnen no-time mensen bij die de man hielpen. Gelukkig, want ik had geen idee wat ik had moeten doen. Binnen 5 minuten was er een ambulance en zaten wij nog steeds verbaasd op dat bankje. Alweer een gekke zondag...

De avond wordt afgesloten met vuurwerk, waar ik zo heenga...