YEAH! Eindelijk ben ik er in geslaagd om een goedkope fiets te bemachtigen. Na 2 mislukte pogingen waarvan 1 poging een hele zaterdag duurde, lukte het me afgelopen dinsdag wel! Ik had geluk. Bij de fietsenmaker stond één gebruikte fiets en die stond er pas net. Het is 'a brilliant piece of engineering' met o.a. 2 wielen, een zadel en een stuur. De banden zijn breed evenals de spatborden (doh...logisch), het stuur, het zadel en alle stangen. De Harley Davidson onder de fietsen met 3 naafversnellingen stond voor €35,- in de showroom en staat dus nu voor mijn deur. Sinds de aankoop fiets ik lekker door het tot zover zonnige Turku.

De week bevatte verder nog wat lesdagen die (nog) niet heel veel voorstelden. Voornamelijk een inhoudelijke introductie op de vakken die we gaan krijgen en hier en daar de eerste echt les. Al met al klonken de meeste vakken interessant. Verder was het de week van de 'exchange student party'. Een feestje waar alle exchange students aanwezig waren. Dit feestje was zeer geslaagd. Vanwege dit feestje waren de universiteiten een dag vrij. Heerlijk!

Ook was er één van de Duitse dames (waarmee we inmiddels een leuke vriendgroep vormen) jarig en dit resulteerde in een goed feestje in de keuken van gewouw 12A. Het gebouw der gebouwen waar over een maand mijn verjaardag gevierd zal worden. Dit feestje duurde wat langer dan ik dacht en de volgende dag hadden we om 8:15 les. Ik had nog redelijk goed geslapen, maar de anderen waren er wat minder aan toe. Keurig zaten we om 8:15 in de les. Het blok dat de docente ging geven bestond uit 2 vakken, waarvan wij er slechts 1 hoefden te volgen. Tot in week 43.....Fijn! Ik kon er nog wel om lachen, Edwin was de hele dag chagerijnig omdat ie voor niks z'n bed uit was gekomen.

Oh ja! We zijn ook nog met de trein richting Tampere gereisd om daar onze Nederlandse voetbalvrouwen aan te moedigen tegen Engeland (Zie foto's). Arie en ik gingen met de trein, Edmin en Geert met de bus (zij hadden al 2 buskaarten gekocht terwijl de trein ruim een uur korter was). In de trein grapte ik tegen Arie 'stel je voor dat ze de kaartjes vergeten zijn'. Dit kon natuurlijk niet het geval zijn... Wij waren eerder in Tampere en besloten even rond te kijken en het busstation te zoeken. Edwin en Geert besloten op het treinstation uit te stappen en dus liepen we elkaar even mis. Meteen toen ik ze zag grapte ik weer over de voetbalkaartjes en ik zag Edwin naar al z'n zakken grijpen. Lekker flauw: Bijna alle dan... Hij had ze in de bus laten liggen. Wij liepen snel naar de bushalte en gelukkig moest de bus nog aankomen. Daar lagen de kaartjes nog keurig in. Eerlijke mensen, die finnen...

Eenmaal in het stadion met onze rood/roze achtige bloesjes die in de winkel toch echt oranje leken (ik ben blijkbaar niet de enige die wat kleurenblind is;)..), zat de sfeer er gelijk goed in. Er was ener van een oranje feest komitee waarvan we vlaggen kregen om het oranje vak nog wat meer oranje te maken. Fanatiek gezongen en hard gejuigd, maar het mocht niet baten. De Engelsen waren gewoon beter die overigens in de finale afgedroogd zijn door de Duitsers..

Nu kijk ik uit naar een weekend die vol staat met niks. Bijna niks dan, want hij staat sowieso vol met gezelligheid. De locatie is alleen nog onbekend....